Roztrenowanie

Wraz z półmaratonem skończył się plan treningowy i zaczęło roztrenowanie. 

Regeneracja jest jedną z podstawowych form treningu, regeneracja jest jedną z podstawowych form treningu…, powtarzałam sobie jak mantrę od pawie trzech tygodni. Na początku może i było całkiem przyjemnie. Odkryłam na nowo jak to jest truchtać  bez gonienia celu, zbierania płuc z asfaltu i wstawania o świcie. Fajnie, ale ile tak można? Wytrzymałam całe zaplanowane cztery tygodnie, ale chyba tylko ze względu na nieszczęsne rozcięgno (nie boli już :) hurra! ) i kolejne przeziębienie. Na pewno nie był to czas stracony i zapewne zaprocentuje  w nadchodzącym sezonie, zmniejszy ryzyko kontuzji i pomoże mi uniknąć przemęczenia i utraty motywacji. Problem w tym, że ja odpoczywam  i regeneruję się biegając właśnie. Jak się odciąć od endorfin od których jest się kompletnie uzależnionym? Jak radzić sobie z chandrą? Jak zrezygnować z tego kawałka czasu, który mam tylko dla siebie - tak gdzieś na 20km, albo dziesiątym powtórzeniu cztery setki, kiedy nie mam już siły myśleć kompletnie o niczym, tylko biegnę. Nie jest to proste. Co robić, aby nie zwariować?

1. Można czytać jak biegają inni i zazdrościć.
2. Można nabywać wiedzę teoretyczną, czego efekty na blogu niebawem.   
3. Można spróbować różnych zumb, stepów i aerobików, które wbrew pozorom przypominają o mięśniach, o których nie miało się pojęcia. Można sobie obiecać, że zakupi się rower tak szybko jak się da.
4.  Można przyzwyczajać się do myśli o przygotowaniach do celu biegowego, który natrętnie siedzi z tyłu głowy i odciska piętno w kształcie pięknej litery M.

Tak, myślę o tym. Dosyć intensywnie. Jak wymyślę co , jak i kiedy to zamelduję na pewno. A na razie praca u podstaw. Budowanie wytrzymałości i siła biegowa to mój plan na nadchodzące tygodnie. Już sama świadomość, że mam jakiś plan powoduje, że śpię spokojniej :)